muhallebicinin oğlu

1 Ekim 2014

Satış

Ulan ben bir ceviz ağacıydım yaktılar halimimi.
Öyle boktan karakterler var ki insanlar sırf onlar hakkında "desinler" diye yaşıyorlar. Yaşamak demeyelim de kurguluyorlar hayatlarını. Hayat demeyelim de amaaan her ne boksa. 
Sevmiyorum sizi öyle insanlar. Hayatımın bir döneminde nasıl olmuş da kalbimi safiyane size açmışım üzülüyorum. 
Artık yoksunuz ve ben antibiyotiğimle çok mutluyum. 
Sonra da gelmeyin şimdi de gelmeyin.
Hakkımı helal etmediğim bir kişi var o da kendini biliyor gerilmesin kimse. 
özlemiyorum ama seni.
Anneannemi babaannemi dedelerimi özlüyorum bu ara. 
Tırnaklarım yine uzama konusunda beni şaşırtmıyor (:
Allah iyiliğimi versin yaa 
Kafan karıştıysa boşver. Devamını okuma hiç.

İstanbul, trafiğine kurban olduğum şehir neden bu kadar yoruyorsun valla şaşırıyorum. Ben sana böyle duygular beslerken senin bu yaptığını valla düşman yapmaz anasını satayım.

İstanbul 3 yakaymış bilmezdim.

Bilerek bilmeyerek kırdığım her kim varsa buradan özür diliyorum. Değmez çünkü. 

Özür dileyince bir tarafınızda (kıç) çıban çıkmıyor merak etmeyin. Bol bol özür dileyin ve teşekkür edin. 

Güzel günler sizin olsun kalanlara selamun aleyküm.


kaleme alan; Sir Cadogan 02:56

1 Comments:

Süm. Gecenin bu saatinde seni düşündüm. Seni ve üsküdar günlerimizi. Üsküdar günlerimizi ve acılarımızı. Andım ve özledim ve ağladım.

21 Temmuz 2015 03:49  

Yorum Gönder

<< Home