muhallebicinin oğlu

23 Haziran 2009

yine kendime yine kendime

sanırım anemiyim.

hemde baya baya..

bugün teyzem teşhisimi koydu, en yakın zamanda tahlil yaptırmam gerekiyo sanırım.


kollarım bebek poposu gibi, kalbimde.


ellerimin çirkinliği karanlıkta bile belli oluyor. aman allahım korkunç!

erken hastalandım yaklaşık 8 gün kadar.. nende diye acaba diye sormayacagım artık,

benim saçlarım da uzamıyo zaten.


anladın işte sen onu.

nil gibi dansedebilmek isterdim maden suyu reklamında..

sağlıyım çooookkk..


yaşıyorsam sebebi çooookk diye bağırabilmeyi isterdim..

......................................


sanırım şuan bana bi işaret geldi..

balkon kapısını hafifçe aralayan rüzgar bana birşeyler demek istiyor..

fısıldıyor..

güneşin doğacağını haber veriyor, yeni bir gün..

belki bugün bambaşka bir gün olucak bunu umud etmeye bağlanmasamda bekleyeceğim sanırım..


resmen tırnaklarım saçlarıma oranla yaklaşık 10 kat daha hızlı uzuyorlar..

keşke 15 günde bir kuaföre gidebilecek kadar uzadığını görebilseydim saçlarımın..

beni kel gömsünler saçlarım toprağı zehirleyeblir, endişeleniyorum.


sabah ezanı okundu, istanbul üşümeyi atıyor üzerinden yada parıldamayı mı demeliydim.?

geçen günkü kiki hala gitmemişe benziyor.. buradan sesleniyorum eğer hala çevremdeysen, rahat bırak beni dostum..

bak korkmaya başlıyorum, geceleri uyumak isityorum heyyy bu benim doğal hakkım..


yada keyfine bak!

ben biraz martılara gidiyorum..

yani istanbulu dinleyeceğim gözlerim kapalı..
kaleme alan; Sir Cadogan 04:42

0 Comments:

Yorum Gönder

<< Home